SU YANAR AVUCUNDA
Bir tohum yeşillendi toprakla dalaşırken
Yaprağına su çekti bir çınar avucunda Gönlüyle heyheyleşip avare dolaşırken Yüreğine aşk düştü su yanar avucunda Sözlerdeki soğukluk öldürse de zamanı Hasretlik alev almış göz yakıyor dumanı Ayrılık bulutları kaplamış asumanı Güneş yıldıza küskün nur söner avucunda Ne zaman başladı ki gönüldeki bitmeler Nereden çıktı böyle çekip çekip gitmeler Hayal denen âlemde neler yaşardım neler Bak gizliden gizliye kalp kanar avucunda Aşk mavisi tükendi o beyhude denizde Rüzgârlar seni arar dalgalardaki izde Gizli gizli ağlarken gözlerin bendenizde Sabırla nice nice dert diner avucunda Aşk düştü mü gönlüne us kalmaz abdalında Kin düştü mü içine tat olmuyor balında Çürük sicim kördüğüm bu sevda kangalında Nefret sarmış yürekler kin sunar avucunda Aşk bürünmeseydi hiç şakır mıydı her sabah Gül dalındaki bülbül, gönül olmuyor iflah Kaybolmuş sulardaki o mübarek güzergâh Durur suyu kurumuş bir pınar avucunda Coşari boşa yazdın bunca yıl mektupları Gecene düşmez oldu tüm yıldız gurupları Ayrılık aysberg olmuş dolaşmış kutupları Korkuyla gönlündeki köz donar avucunda 24.05.2011/Samsun İbrahim COŞAR |
sağlıcakla