Kafkasların dağları, kanla eriyor
Yer alev, gökte ateş canla eriyor
Çeçenler çoluk, çocuk hanla eriyor
Moskof besbeter, Sırp vahşeti seriyor
Ruhumdaki özgürlük; Hakk aşkına dost

GÖZYAŞLARIM KURUDU ÇEÇENYADA, TUZU KALDI ANA
BEDENDE RUHUM ÇIKTI, ÇEÇENYADA ENKAZI KALDI ANA

İşkencelerden; kap kasıldı bedenim
Darağaçlarında asıldı bedenim
Barbar silahlarla kesildi bedenim
Rus İsrailden beter, ben inim, inim
Ruhumdaki özgürlük; Hakk aşkına dost,

İÇİN, İÇİN AĞLIYORUM ÇEÇENYADA, KANIM DIŞA AKMIYOR ANA,
GÖRÜNEN EŞSİZ ZÜLÜM ÇEÇENYADA, KİMSE ÇARESİNE BAKMIYOR ANA

Hakk uğruna, hakikat diye yürüdüm
Hep ağlayarak damla, damla eridim
Vurdular kahpece yerlere serildim.
Ruhumdaki özgürlük; Hakk aşkına dost,

TANK, TOPLARIN AÇTIĞI YİKIMI ÇEÇENYADA, KAPATIR MI KÜREK ANA
PARAM PARÇA İNSANLIK ÇEÇENYADA, SAĞ KALIR MI YÜREK ANA

Kahraman kahrı cefaya, kucak açtım
Delice dalgalandım, dağları aştım
Yandım alevlerde bekalara uçtum
Ruhumdaki özgürlük; Hakk aşkına dost,

BEDEN BİÇAR RUH NAÇAR ÇEÇENYADA, YOKTUR NUSRET ANA
MASUM İNSAN VAR, ÇEÇENYADA MOSKAFLAR İNSANLİĞA HASRET ANA

10.11.2000
***************************************************************************************
**************************************************************************************
Ben Çeçenim, Sor Beni

Bir dünya düşman yürüdü
Dayandığım dağ eridi
Dizim kar, üstüm naridi
halden , hallere sor beni

Çeçenya’da yurdum dağlar
Abhazya başka ağlar
Bu zulmü görmedi çağlar
Yıldan, yıllara sor beni.

Yiğitlik, şanımdır benim
Şehitlik, canımdır benim
İmanım, gümanımdır benim
Dilden, dillere sor beni

Şamil gönül bağında solan
Karış, karış yurdun talan
Bine baş eğmez, tek kalan
Kuldan, kullara sor beni
2002

************************************************************
***********************************************************
Kafkas ya da Kafkaslım

Durgun sular dalgalanır çağlamaz
Aslanlar kafeste kükrer ağlamaz
Yiğitler namertlere bel bağlamaz
Eğilmez zulme, vurulup gitse de

Bozulsa da yeri, yurdu, yuvası
Mazlumlara karşı bitmez sevdası
Gönlüne nakıştır hakikat mirası
Galaksilere yürür, dünyası bitse de

Beşerin huzuru ona sevdadır
Zulme set olmuş, huzuru avdadır
İlim irfan ile daim tavdadır
Cennet mukabili, özü satsa da

Deme; bu şanlar nerden alınmış
İmam Şamil’den Dünyaya salınmış
Kadir kıymet herkesçe bilinmiş
Hakikate kör, şom ağızlar ötse de

Çare olmadı mini modacıklar
İnsan terazisinde maymuncuklar
İlmi gülden, kuruldu adacıklar
Batmaz. cehil; sellere, sel katsa da