Şiir ve sen
Tanrı vergisi dediler bana şiir yazmak.
Seninle tanışmamıza kader dedik. İstemiyorum artık ikinizide. Ne zaman şiir yazmaya kalksam, Sen gelirsin aklıma... Ne zaman düşünsem seni, Şiir yazarım... Bana; "Bir kadını unutmak için onu kağıtlara dök" dediler. Daha ne kadar kağıtlara bahsedeceğim seni? Ne kadar süre daha yazabileceğim? Bugün isyanlardayım sevgili ! Canım çok sıkkın. Ne unutabiliyorum seni, Ne de başkasını sevebiliyorum. Senden sonra bir kaç dost edindim kendime. Onlara bahsediyorum seni. "Unutursun" diyorlar bana. Keşke keşke unutabilsem. Unutsam seni, Senin bana verdiklerini. Yazmayı, okumayı bile unutsam hatta. Anlaşılan; Ben ne yazmayı bırakıcağım, Ne de seni unutmaya çalışacak... |