Sorgulu SeslerSöyle sevgili Sen miydin uçsuz Ben miydim bucaksız olan Sevda, Deli soğuk bir İstanbul akşamında hâl-i hazırda Hangi yürekte patlayacağını anlayamadığımız sabırsızlıkta Bekleyen bir tufan değil miydi ikimizi... Geleceğe, Uzun bir hikâyenin ilk cümlesi gibi hazırlanırken kalp atışları Defalarca tuvallerin göbeğine çizmek istedik de hayalleri Fırça darbelerine karışamayacak kadar sahipli ve tutsaktı tenler Ve Çoktan solmuş kiremitler rengiydi yorgun gözler Söyle sevgili Sen miydin kıyısız Ben miydim köşesiz olan Hangimiz efkârına savrulduğumuz okyanus Hangimiz yıldızına dokunamadığımız gökyüzüydü Geçecek hepsi Hepsi geçecek diye kendi kendini teselli ederken yaralı zaman Geçmesin Tekerrür etsin diyerek tarihe akan kan gibiydi Aşk Söyle Sevgili Her hikâyeden geriye kalan Yaşlanmış sevdaların sorgulu sesleri Gözlerden yüreklere akan ılık nehirler Ve Sabahı ekip akşamı biçerek yorduğumuz Şehirler değil miydi?.. Feriza YILDIZ |