son paragrafaynı öyküde başlamıştı unutkanlıklarımız, aykırılıklarımız ve çiçeklerin yasaklı marşı; öldürülmüş bir baharın anısınaydı.. hiçbir cümlede rastlanmadı izimize. ayrı duraklarda karşılaştı gölgelerimiz. gölgelerimiz ve biz umarsızca yiterken günlerin içinde /sövgü kırık sevgilerdi kahırlarımızdan dökülen.. yabanıl kahramanlarla süslediğimiz şarkılar yanlış ezgilere yataklık ederken / biliyorduk acemiliğimizde büyüttüğümüz çocuklar kod adlarla pazarlanıyordu yanlış savaşlara.. gün gün düşülen tarihin rahminden buruk sevdalar bırakılmıştı bize. aynı öyküde başlamıştık, kesişmiştik yüreğimizin soğuk şehrinde telaşlı bir paraleldin, ben burnunun dikine giden bir meridyen sen dolaşırken tropikal umutlarla benim yoluma hep kutuplar çıkıyordu / hep soğuklar biliyorduk ayrı zamanlara ayarlanmıştı saatlerimiz kaçırılmış bir buluşmaydı hayat yaşanmamış mutluluklar düşlüyordu yüreklerimiz... aynı öyküyü saklamıştık titizce naftalin kokulu anılarımızın arasında açmadan kapımızı soğuk bir mevsime,; ömrümüzün sonyazında buluşsun yine ellerimiz bu öykünün son paragrafında... |
okudukça okunası...
Sevgimle