Aşktın sen,
Uçsuz bucaksız nehirlerimde ay ışığıydın,
Sessiz sokaklarımda yaprak hışırtısı,
Sabahları benle uyanan güneştin,
Kuş cıvıltısıydın ıssız akşamlarımın,
Gök gürültüsüydün kalp ağrılarımın,
Kutup yıldızıydın kaybolmuş gecelerimin...

Aklımın en kuytu köşelerine yerleştirdim seni,
Unutkan bir çocuk misali, kaybettim sonra da,
Kalbimdeki büyük sancıyla uyandım sabahlara...
Her yanım ararken seni, her parçam isterken,
Her sözcük seni anlatırken bana,
Bulamadım...

Aşktın sen,
Bekli de hiç tadamayacağım şefkattin,
Kokusunu dahi alamayacağım o leziz mutluluk,
Rüyalarımda bile hissedemeyeceğim eksiksiz güven,
Kusursuz sadakattin...
‘Her şey’din sen,
Her kitap, her resim, her nota, her gün, her akşam, her zaman...
Şimdiyse zamanımı çaldılar benim, günlerimi, akşamlarımı çaldılar...

Artık sıra bende, öyle bir şey çaldım ki hayattan,
Son nefesimle ödedim bedelini...