Başkalaşan belli belirsiz ruhlardan örülü yaşamlar görüyorum

Başkalaşan ve kimsesizleşen ruhlar

Yekpare varlık içerisinde yoklaşan yaşamlar

Her haykırış bir son olmuş varlığı yokluk olan ruhlara

Oysa başkalaşan ve kendinden geçen ruhlar duydum ve gördüm varlık diyarında

Kendinden geçen ve tatlı bir kokuya gark olan senler duydum

Ruhu kendinden geçip son olmuş, maşuk olmuş nice asiller…

Bilmezdim bu kadar yakıcı olduğunu sen olmanın

Bilmezdim böyle bir gizemin varlığını sensizlik diyarında

Böyle tatlı olduğunu bilmezdim sen olmanın

Seni yaşayıp, ruhun ötesine geçmeyi bilmezdim

Karanlıklar diyarında, gölgeler arasında matemi yaşardım

Umutsuzca bir umut, dört yanı sarmışken hiçlikler

Nereye dönsem nereye baksam umutsuz gölgeler ve yaşamlar…

Ruhu pas tutmuş, her dem küllenmekte olan benlikler gördüm

Ve bir an bir ışık doğdu gözüme, umut oldu beni aydınlatan

Umutsuzluğun en coştuğu anda umudum olmuş bir yaşam

Tatlı bir gizem olmuşsun sanki

Ne yöne dönsem oradasın sanki

Oysa içime döndüğümde, hiçbir yerde değilmişsin ve heryerdeymişsin, ruhumun ve gönlümün her yerinde…

Gönlüm, umudum, yarim, yarınım ve en sonunda ruhum olmuşsun…

Ben sende beni bulmuş, ben sende sen olmuşum…


Servet Deniz

Mayıs/2011

İstanbul