GEÇ KALMIŞ BİR ŞEY
görmemelisin geceyi
kalırken kendin bir sır gibi korku inmeli kutsanmış göğüslerin balkonundan şimdi yararmı ki itiraf etmek unuttuğun çağın sarı sonsuz sayfalarında zaman ki artık itiraf zamanıdır umutsuz bir titreyiş olsa da yargılayamamak geç kalmış arzularını hayatın görmemelisin kendini tutsak oluşlar hep kendinde yaşanır çünkü ve kendinde biter son çağrısı tarihin yaşanırken herşey renksiz bir boşluğun tam ortasında yorgun |
sevgilerimle...