İSYANIM...
Ecel merdivenini çıkarken ağır ağır,
Ömrünün son demini, hatırlatır saatler.. Kader ’son’u yazınca, istersen bağır-çağır, Vuslatını gölgeler, unuttuğun vaatler.. ......................................................Kâlu-belâ şahittir, hatırıma isyanım.. Yeni doğan bebeğin, avazında saklıdır, Hayat denen yoksulun, göstereceği cefa.. Biadım gözyaşına, tebessüm yasaklıdır, Yüzüme düşen hüzün, ahde duyduğum vefa.. ........................................................Işığa tahammülsüz, gözlerime isyanım.. Müslümanın imanı, idrâkine muadil, Aklın almadığını, inkâr eder sol yanım.. Acziyetim ayyukta, nefsim hak yer ’Hak’ âdil, Ben ölmüşüm ardımdan, kalmamış ağlayanım.. ........................................................Muvazenesi şaşmış, ruhumadır isyanım.. Kendinden emin nefis, Azrail’e yan bakar, Haddine sınır koymaz, görsen ecele gâlip.. Boyun eğmez takdîre, kibiri çok can yakar, Hayattan geçti gönlüm, intiharlara tâlip.. ......................................................Meleğimden rol çalan, cürretime isyanım.. Zamanın ar fakiri, hayrı şerre karıyor, Boynum kıldan incedir, payıma düşen ah’a.. Emanet tende canım, sahibini arıyor, Ya kul olur nefsine, ya kurbandır Allah’a... .......................................................Yaradanına hain, nefesime isyanım.. |
"Boynum kıldan incerdir, payıma düşen ah’a.."
incedir olacak sanırım...küçük bir klavye hatası hatırlatmadan geçemedim...
saygılarımla.