yolun sonu
ölüm neferi boğazımdan sıkacak,
aldığım nefesse sonum olacak. gömüleceğim çorak tarlalar arkasına, yasım tutulacak bir dünde olsa. bir vakit sonra unutulsada hatıralarım, gün gelecek fıtına olup eseceğim karşıki dağlardan, geriye yalnız ve yalnız tortulaşmış kemiklerim kalacak. adım unutulacak zihinler yenilenecek, asırlar sonra da olsa soyum kalacak, bir ırmak misali doğduğum dağlar gebe kalacak tükenmedim rüzgar essede asırlar geçsede bir ağacın meyvesinde yeşereceğim, ve yıllar sonra tekrar ben birinin dudaklarında yemiş olacağım. AŞİKAR |