HÜZÜNCE
Herkesi, her bir şeyi
Kördüğüm bırakıpta geldim. Hiç kimseyi, hiç bir şeyi Görmedim. Gördüğümdeyse eldim. Yabancı dilin var, Ana dilime. Senin ki başka bir şey, Benim ki hüzünce. Niye anlaşamadığımız belli. Ama çokta garip. Bana sadece lisan öğretmişsin Ne hayallerle taşındığım cumhuriyetinde. Cumhuriyet demişken Benim saltanat sallantıda. Kimseyle anlaşamıyorum Al şu zorla öğrettiğin alfabeni geri. Anlıyor musun ? Yoksa yine mi yerelim ? Kısaca; Sen üzdükçe, Ben konuşuyorum hüzünce. Öyle çat pat da değil, Sen gibide. Anlayacağın Anlaşamıyorum kimseyle, Susadıkça sevince. Ve susadımda Hüznüm olan seni sevdikçe... |
Ben konuşuyorum hüzünce.
Öyle çat pat da değil,
Sen gibide.
Anlayacağın
Anlaşamıyorum kimseyle,
Susadıkça sevince.
Ve susadımda
Hüznüm olan seni sevdikçe...
Kutlarım....