Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Uzanamadığım sessizlik var karşımda. Arşın arşın koştuğumu görüyorum gözlerimi kapattığımda. Canım yanıyor. Gözlerim tekrar açılıyor.
Bir nefes daha ayazdan, Bu kez gözlerimi alamıyorum, baktığım sonsuzluktan. Hiç bitmesin istiyorum.
Sanki saçları görünüyor bulutların arasında. Savrulan bukleler, Dahada yakıyor canımı.
Ama o bukleler değil o, biliyorum. Gecenin karanlığı kalır mıydı yoksa ?
Kalmazdı, Gün gibi ortada, biliyorum.
Baharın kokusu gelirken hiç özlemiyor değilim. Haftalar sonra, aklım bir karış havaya Gönlüm hepten hissiz kalınca Ne yapacağım ? Senden çok bunu merak ediyorum...
(Kamer şimdiden bağırıyor! Güneş yüzü göremeyeceksin!)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kamerbahar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kamerbahar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yüreğine emeğine sağlık
_________________________________________Selamlar