MERYEM’DİR ATEŞ DE SIZLAYAN GÜLLERİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Düsünme beni
Her mısramın yorgun kıyısına yazdım adını Bu yüzden her şiirim nasılsa sana benzeyecek _____YASEMİN CANAN
//Genzinde yasaklı saçlarımın kokusu uyurken
Bulanıktır siyah bir inkâra doğurduğun sevişmelerin// Çünkü vuslatın başucuna değen Sargılı günler biriktirdiğimden beri Meryem’dir kutsal bir ateş de sızlayan güllerim .../Ne ben sürgün bir çığlığın boğazında barınabilirim .../Ne sen hoyrat bozkırların duvarlarında Çiçeksiz cehennemler soluyabilirsin Artık dağınık tozların uzanır yatağıma İhtiyar çerçevelerin sanrılarında asılmış Bulutsuz bir kılavuz dolaşır Nefes nefese yattığımız uykuların bakışları Çatık kaşlı gardiyanına küser …/Hem omurgası kırık bir günah olmayı ben istemedim ki Yamacındaki kör lekeleri gördükçe işgallerim Uğultulu pusatımı nasıl korur Ruhsatsız bir sevda sırt çevirdiğinde Vicdanım mı Ki asırlardır bakire Bizi yeniden Emeklemeye kalksam Dinlemez ki Gizli g/öçlerin künyesi bozuk kalıntıları Y e t m e z Tırnaklarım küser tırmalanmış senlerime .../Ne kendimde eskiyeni görür .../Ne de ağzımda kırılgan bir yazgıyı kusar .../Her hatırlayışım tanımadığım garip bir şarkı söyler avuçlarıma Bak daha seyircisizim yargısız koridorlarda Pervazları koyu tütsülerde yık/anmış koğuşumun Kanatlanmamış hem öpüşleri //Yapraklar diyorum yapraklar Savrulmak için mi rüzgârlarla kol kola // Bilirsin... İçimde bizden miras kalan her zelzelede Fenersiz umutlarım dağınık gürültüleriyle çöker ya Anla/sana Okuyamamış daha dikişlerini Hükümsüz uykulara dalmadan y/aralarım _____YASEMİN CANAN... |
benzeyen yanlar şiir kokulu oluşu
sağlıcakla