KIYAMETİMİN KUMASINA AHDİ OLSUNVe ömrümün fay hattında avuçlarımda kırılırken sensiz dualarım, Öyle t/uzak ki, Fısıldama artık, görmüyor belki de Parmak uçlarımı öpen resmin Gözlerini kaybetmiş. Uykusuz eteğindeki izmarit kokusuyla boğuldu ah’lar. Soyadı olmayan alaz yakar mı bilmem Ama yıkıldı gölgesi. Mayası bozuk itiraflar bırak hadi, Tükenişi en koyu kalabalıklardan! Fark etmez, Bileklerimde büküldü k/özlerim. Çerçevelenmiş renkleri çatladı gecenin. Kimin bu dizlerimin dibine çökmüş yakamozlar? Kimin bu gök gürültüleri? Bu kötürüm düşleri sırtlanarak gittiğim yol kimin? Çırılçıplak sislerini titredikçe Yirmi dokuz harfin acısı, Zehir zıkkım bağrına pusu kurmuş, Kitapsız imansız bir dokunuş. //Akordu bozuk yansımalarını küsmelerden geliyorum. Sürüyorum Emanet kundaklara sarınmış dudaklarından Kanatsız bir ıslık sesini.// Yitirilmiş her ne varsa dokunuyor. Utançları dökülürken Kaç kan çanağı bir lehçe işte Gayri meşru ismimize karışan. Orada başka toprağa mı gömülüyor Göbek bağı yamalı yalnızlıklara kesilmiş hüzünler? Nefesimdeki harita Henüz nisan görmedi, Ki çığırından çıkmış bu uğurlama. //Artık tüm kırmızlarımla kanasam kirpiklerinde, Buğusu buz tutmuş. Bir gül Hudutsuz bir lekeye düşerken// Kıyametimin kuması yasaklı avazıma iliştiğinde ahdi olsun, Ben değil masalımız Bağışlamaz bizi. Nabızlarımın kıvılcımları yetmez, Feryatları gebe Alnımda taşıdığım buse izinin. //Oysa kiralık solukları sarınca düşler; YASEMİN CANAN… Şiirime ses ve nefes veren Kıymetli Şairim Kalimeraya Sonsuz teşekkürler ediyorum Ömrünüzün başucunda nefeslerinizi ve sizi hep hak edenler olsun Sevgim ve saygımla… |
Desensiz hevesler yetecekti belki de her birimize //
kutlarım iki gönül dostunu
yine güzeldi güzel ötesi saygı sevgimle herdaim