KARADENİZ EREĞLİ
Ey benim sahil kenarım,
Kayaları okşar dalgaların, Kızmaya gör, hırçınlaşır çarpar Sanki beni anlatır, kayalara fışkıran saçların! Arnavut kaldırımlı sokakaların, Sonu varır limana Çakıl taşların, Taş sektirir çocukluğum, Anı yolu, her yolcunun, mazisi gençlik aşkların! Ah Ereğli’m gerdan verirsin o koya! Balıkçıların yolunda, teknelerin takalarınla, Püfür püfür kokar içime işlersin, Yosun kokulu deniz rüzgarınla! Ey benim memleketim! Ey diyarların en güzeli, Uzaktan bilinir, çileğin güzeli! Muhabbet bağı, dostluk bağı Ereğli. Koyun ne güzel denizin ne güzel! Yeşilin, güneşin ne güzel, Bebelerin, dostlukların gönle güler,, Kaynamış mozaik, İnsanın ne güzel! Çeliğin, çileğin, madenin, ölçülür mü değerin! Sen diyarların içinde, gerdan olursun Karadeniz’e! Ne güzel durursun o koyda, mavi yeşilinle Burası Benim, benim memleketim güzel EREĞLİ’m! FİLİZ KOCABIYIK 25.05.2005 |