3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1038
Okunma
Suskunluğuma susuyorum,
Hayat mı bana küskün, ben mi hayata
Hiç anlamıyorum,
Bir toz bulutu gibi
Kendi özümde savrulup duruyorum,
Gülen gözlerim yok artık,
Nede mutlu gülümsemelerim,
Kırgınlıklar, umutsuzluklar sarıyor başımı
Ne yolun sonundayım nede başında
Hayat , bu kadar yorarmıydı insanı...?
Şimdi anılar ve hüzünle dolu bir odada
Misafirim artık bunu biliyorum,
Ve.....
Bir anka kuşu gibi ,acılarımla yeniden doğuyorum,
5.0
100% (3)
Cevap Yaz