PETUNYALAR
Yağmur yüzünü gösterince,
Can yürüdü bedenine. Savurdu saçlarını petunya, Gülümsedi gökyüzüne... Zarif, kırılgan, Mor petunya.. Özgürce taradı saçlarını, Rüzgara karşı. Yapraklarındaki Su zerresi kadar duru, Çiçeğindeki; Mor kadar renkli gülümsemesiyle Selamladı güneşi. Ve yeni doğan güne, ’Merhaba’ dedi... Aytaç Oktar Civan İzmir/31 Mayıs 2011 |
kutluyorum canım dostum.sevgiler