Bu Ne Biçim Toprak Böyle?...
Bu ne biçim toprak böyle bacım
Uykuların Sabah bozunda horozların net sesine endeksli Olanca yorgunluk yurt edinmiş sırtında Belin bükük Gözlerin patikalarda çakıl taşlarına sokulu... Yaşanası günlerden habersiz gençliğin Saçların Tel-tel ter ıslağı yanaklarına yapışmış Kara dikenlerde yırtılmış eşarbın... Bu ne biçim toprak böyle bacım Çisil-çisil terler yağar alnından Selvi boylarında eririr güzelliğin bir-bir... Çoktan yitirmiştir avuçların sıcaklığını Ellerin Sert bir zemin,kuru bir dal olmuştur... Ağıtlardır Ve ayrılık türküleridir söylediğin "Şu karşıki yayla göç katar-katar" Çalışır çabalarsın da Hâlâ evindeki yavruların aç yatar... Esat KURT-30 Mayıs 2011 |