GÖZÜN AYDIN OLSUN
saat yine doldu /buluştuğumuz yerde yoksun..
iki elim iki yakamda kaldı,/ gözler ufka çakıldı geçiyor trenler düdük çalarak/ yoksun, yoksun gemilerde/ uçaklarda yoksun, yoksun /dağlarda tepelerde mas mavi gök yüzünde /yoksun, saplandı yokluğun keskin bıcak gibi bağrıma, ağlıyor bulutlar/ gözlerim yetim/ yoksun kuşandı hasreti bedenim/ ümitsiz ruhum perişan viraneye döndü can evim, camlar kırık dökük perdeler yırtık, bedenim parça parça / kanlar içindeyim yoksun. boşalır kan damardan çekilir can elden ayaktan, cesedim kara toprakta/ kartalar çaklar başında kefenim bir göynek birde senden kalan aşk şimdi sensiz dokuz takta altında yatıyorum gözün aydın olsun irfan kökten |