Pir fani oldum geçtim ser ile yardan
Kar çiçek misali, evveli bahardan
Kapattım gözlerimi, çıktım nehardan
Hakikatten gayri, nazar etmiş gönül

Hızır misal, dünya hayatından geçtim
Sanmıştım ki, olmaya korlarda piştim
Bulut ayazlarında, kar misal düştüm
Zemheride beter, bizar etmiş gönül

İnikâs gökkuşağı gibi gerildim
Atılan her okla, sinemden vuruldum
Çimensiz toprak oldum, paye serildim
Her yöne esen yele, tozar etmiş gönül

Ey şahım, sal ki sineme sinsin nidan
Arzularım ahı getirmiştir nadan
Sen ki Ceddimsin, pür giryandır bu gedan
Yaşamı hayattan, bizar etmiş gönül

Beden maneviyata muhtaç, ruh çürük
Dağ yamaçlarında, günahlarla yörük
Dünyada unutulmuş, mahşere tarik
Bedenime özü, mezar etmiş gönül

Atomdan âleme, mevcudat amade
Gelip çatacaktı,r gün muayyen vade
Amelde tüm canlı cansız madde, madde
Yaratan, sıratta pazar etmiş gönül.