İçimizden biri
Çekip gitti sessizce
Reddetti bizimle yaşamayı

Varın siz hırlaşıp durun
Boğazlayın birbirinizi
Kıskançlıklar
küçük çıkarlar
büyük laflar
Ben olmasam da olacak

Tanışın
sevişin
ihanet edin...

Küsün
barışın
eğlenin...

Buysa yaşam dedikleri
Siz devam edin….

22 Temmuz 1987 / Ank

Bayram Atakul
****

BİR PARÇA
(Kardeşim Kemal’e)

Etlerimi koparıp
Parça parça
Yedireyim açlara
Yüreğimi şiir gibi
Sunayım umutsuzlara
Kemiklerimle tutuşturayım
Kömürsüz sobaları
Belki hafifler acım
Belki durulurum bir parça...

Duvarda çivi olayım
Aynasına bir kızın
Kırmızı bir bisiklet olayım
Çil oğlanın kapısında ansızın
Yarım bıraktığın tebeşiri olayım
Öğretmenin yüz akı
Kara tahtanın...

Etlerimi koparıp
Parça parça
Yedireyim açlara
Yüreğimi şiir gibi
Sunayım umutsuzlara
Belki hafifler acım
Belki durulurum bir parça...

(Ankara 1988)