USLAMLAMA
Bir kulu ondan değil ancak kendimden gizli
Gizli sevmişim güya cümle âlem bilirken Bilirken üflemeden yenmez alaka bile Bile bile ladestir semtine uğranır mı Uğranır mı belaya yapmışken aşk ilmini İl mini hapishane ev ev değil tabutluk Tabutluk keresteyi sunarken ağaç canla Canla başla içine girmeye hazır mıyım Hazır mıyım gönlünde hiçbir şey bilmiyorken Bilmiyorken tanıma arzusu ile yanan Yanan ve eriyen tüm nesneler gibi nurla Nur’la gelmiş giderken bu sevda nerden çıktı Çıktı rayından akıl fikir O’na emanet Eman et şaşkın kalbim ruhum Allah’a sığın Sığın cümle isimler sıfatlar idrakime İdrakime vesile olun tüm yaratıklar Yara tıklar ve kanar nabız yorgun kalp dolu Dolu vurmuş ürüne dönmek de var sonunda Son un da dökülüyor değirmenin taşından Taşından sakınmazken gül gülle olur dosta Dost’a dost olmak varken korkusuzca rahatça Rahatça gönüllere uzanmanın vakti mi Vaktimi harcamanın üç beş günüm kalmışken Kalmışken bir başıma hazırlıksız çarnaçar Çar naçar tebaası ondan yardım beklerken Beklerken iki melek nöbetleri bitecek Bitecek seyrettiğim çiçekler gözden uzak Uzak değil taşıma kazınması adımın Adımın en büyüğü en zoru o bir adım Bir adım kaldı bittim alın onu da benden Benden de kurtulayım artık bitsin yalnızlık Yalnızlık O’ndan ayrı ikilikte kalmaktır Kalmaktır Yâr’dan ayrı gurbette yaşamaktır Yaşamaktır Bir’de bir olmak tevhit saadet Saad et son nefeste O/Nur/la cümlemizi Cümlemizi tekrarlat La İlahe İllallah Onur BİLGE |