...CANIMCIM...nerden çıktın sen bir anda avuçlarıma düşüverdin bir tohum misali... aldım seni yüreğime dikiverdim... tam da çölleşiyorum derken su yolunu açtın gönlüme doğru... ne güzel bir duyguymuşsun sen öyle... büyümeye başlıyorsun bir ferahlık dağıtıyorsun benliğime... artık istesemede kıyamam ki ben sana bir defa düştün yüreğimin en güzel yerine... canım demek geliyor içimden sana kimseye aldırmadan canımın içinde can yapmak istiyorum seni... yüreğinin her atışında seninle birlikte hissetmek istiyorum bütün duygularını... canımmm sakın yüreğimin içinde kuruma olur mu? eğer bir kez daha soldurursam duygularımı canımdan can giderse bende yaşayamam bilesin... hayat suyumu seninle içmek istiyorum her daim canımın içinde atan cansın artık... eğer birgün olurda bir an içimdeki sana ait olan canı öldürürsen ya da seni içinde taşıyan benim canıma kıyarsan bil ki sen bir canı değil yüzlerce canı öldürmüş olursun... peki taşıyabilir misin bu yükü? soruyorum sana; canımın içindeki canları bağrına basıp sevebilecek misin? yoksa bir kenara atıp;katliam mı seyredeceksin? canımın içinde cansın canımcımsın sen;bunu unutma... feryadd etme de bak artık buraya... yosun |
"canımmm" "feryadd"
saygılarımla,