Sevseydi gözlerinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Eğer sevebilseydi gözlerin, bedenin tazelenir, kanatlanırdı düşlerin. Attığın her adım..seni sevgiye,umuda, götürürdü. Hayatın diğer yüzünü tanırdın. Hayatı ıskalamazdın.
Uzak diyarların oğluydun
Yüce dağların kartalı Güçlüydün ya..güçlü olmasına Göğünü yitirmiş bir bulut gibi Savruluyordun ufuklarda Her seferinde bir parçasını yitirdiğin Yamalı bir bohça gibiydi ömrün Yırtıldıkça hayallerin, kanadı sözlerin. Farkındaydım Farkındaydın Sevemiyordu gözlerin. Kumdan kaleleri yıkılmış bir çocuğun Yürek boşluğu nasıl dolabilirdi? Ah! Kaldırımların dili olsaydı da Anlatsaydı.. Soğuk kış gecelerinin kimsesizliğini Üşümüşlüğünü sol yanının Ve.. Titreyişini ellerinin, ekmeğe uzanırken. Şefkate olan susuzluğunu giderebilseydi Ayak sesleri.. Böyle boş gözlerle bakmazdın hayatın ellerine. Bilirim! Kolay kapanmayacak yaraların Ve asla tam olmayacak mutlulukların Bir yanın hep eksik kalacak. Gülümserken bile.. Buruk ve acı bir tebessüm olacak dudağında Tüm yaşanmışlıklara inat kalkacaksın ayağa Attığın hiç bir adım seni sevgiye götürmeyecek Aklına gelecek terk edilişin,acıların,gözyaşların Diyeceksin ki,sevmek mi? Bir daha asla! dil-ruba 26 Mayıs 2011 Perşembe 16:50 |
gerçek halk şairi bu olsa gerek
şirleriniz tıpkı yolunu bulmuş su gibi
o kadar güzel o kadar akıp gidiyorki yolundan