Al beni kendinde yok et sevgili.....
Yaşamak dediğin bir ömür sende
Tutuşup yanmakmış meğer sevgili Ölmekse dileyip nur cemâlini Yeniden doğmakmış sende sevgili Bilmedim geçerken ah ile zaman Görmedim kalbimde dert içre derman Senmişsin sevgili, meğer çağıran Suskun yüreğimde lâl iken hüsran Ey zaman, ey mekân, ey câna sultan Senmişsin meğerki gönlüme ferman Elime elini uzattığın an Bir masalsı diyara dönüştü dünyam Ey sözüm, ey gözüm, ey gönül gülüm Al beni kendine, sendedir özüm Bırakma bir daha öksüz kalbimi Sensiz kalmak sevgili, bir kara ölüm Al beni kendinde yok et sevgili Aşkın imiş zerrede koklamak Seni Şu gönlüm diliyor güzelliğini Al beni, aşkında dirilt sevgili HAZNEVİ SELÇUK |
Al beni kendine, sendedir özüm
Bırakma bir daha öksüz kalbimi
Sensiz kalmak sevgili, bir kara ölüm
Bu duygu yüklü şiieinizi beğeniyle okudum.
Kutluyorum efendim.