SON NOKTA
SON NOKTA
Ağustos sıcağında eksi derecelerdeyim Donuyorum… Gittikçe buz tutuyor bedenim Hani yavaşça canın bittiği ölüm soğukluğunda… Donmuş ellerim ayaklarım Donmuş mantığım, kaybolan düşüncelerdeyim. Bir yürek sıcak, bir tek o atar Her şeye inat yaşamak umudunda… Hani diyorum sussa evren,bitse yaşam Biten umutlardan sonra anlamsız kalan… Hani diyorum son noktayı koysam satıra, Noktayla birlikte bitecek yaşam… Hani diyorum geride bıraksam her şeyi Umut doğar mı yarınlara ? Yazmasam hiç bir şeyi, düşüncede biter mi olumsuzlar Yazdıkça kağıda dökülenler… Hani diyorum bir daha hiç sevmesem, Olanı derin mezarlara gömsem yüreğimde Biter mi acım, hasretim, özlemim Biter mi noktalasam her şeyi… Hani diyorum, hep kıştayım gelmiyor bahar Çiçeklerim kelebeklerim yok, kar altında dallarım. Kuruyan köküm, kemirilen gövdem var bana kalan Her daim yok olmaktayım… Kanım çekiliyor ayaktan başlayan soğuklukla An be an yakın ölümün nefesi Adındır son sözüm son nefesimde Sevda hasretliğinde ölmekteyim… Münevver Erdoğmuş |
An be an yakın ölümün nefesi
Adındır son sözüm son nefesimde
Sevda hasretliğinde ölmekteyim…
tebrikler
sevgiler