Çık çık çıkBalık oltasında saklanan arı tembel Altında çiçek deleni toprak çılgın Hiç bir şey kendine ait değil deyip Çık çık çık… Yontuyor göğün yüzünü Güneşe küsüyor gece bekçisi ay Teninde biber yangını acıyı da alıp Tırmanıyor dağ üstündeki buluta Gözleri dökülüyor eteğinden Işığı kaydı kayacak Çığlığı milyon kere içinde öç ile çarpılıyor Çukur kap içine dökülüyor süt düşleri Haykırışını doğruyor kum tanesi Nar renginde öfkeli hava Yeryüzüne eğilip Elma dersem çık, armut dersem çıkma… Nurcan Talay 23.05.2011 |