özüm çatlıyor
gurbet yağmurları yağınca şehre
gönlümde hasretin gülü patlıyor kaybetmek korkusu düşünce kalbe dilimden dökülen sözüm çatlıyor kimse düşmesin hazanın eline yarini sormasın seher yeline hasretini döktüm gamın teline mızrabın vurduğu sazım çatlıyor gurbet gecesinde saat durunca kalbim seni bir umutla sorunca sensizlik depremler gibi vurunca hasar verdiğin şu özüm çatlıyor |