Bilirken susmak, bilmezken söylemek kadar çirkindir. EFLATUN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bu Sevdaya Yazık Oldu...
Gürsoy Solmaz
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1484 okunma
 Bu Sevdaya Yazık Oldu...
Ses alıp ses verdim, koştuğum oydu,
Mahzun tavırları,gülüşü vardı… Ardınca baktığım, coştuğum oydu, Yad sevgi tanımış dağları kardı Yayla rüzgarınca, ona esendim, O idi müşkülüm, müşkül-pesendim, Ben ona aklımca çok şeyi verdim; O ise ters esen, inat rüzgardı….. Sesinin tonunda bir ton sezmiştim; Bir veda bir hüzün bir son sezmiştim; Desise, bir hile, oyun sezmiştim.. Nihayet, dediği “evet”…. İkrardı…. Bu sevdaya yazık oldu, hayf oldu; Emekle kuruldu ama mahf oldu; Bir garip,bir çeşit bir tuhaf oldu; Nasıl ışıdıysa öyle karardı… İsterse yüreği yadları sevsin, Yiyip içmediği tadları sevsin, İsmi ben olmayan adları sevsin, Zaten bahanesi ince ayardı... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu Sevdaya Yazık Oldu... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 21.5.2011 00:46:36
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1484
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
