__İSYAN__Sus artık! Hicranın soğuk nefesi Can deyip canımı aldığın yeter Saray kisvesinde sunup kafesi Benimle zamansız kaldığın yeter Daha kaç kez ye’se olacaksın râm Kaç kez kaçıracak huzurunu gam Melâle tutsak mı geçecek eyyâm Her acıdan lezzet bulduğun yeter Övdükçe sükutu yükseldi nâle Hüzne mi nikâhlı kaldı ihâle Kuşattı ruhumu hüzzam bir hâle Kırık mızrabınla çaldığın yeter Yanmak kemâl imiş yan yüreğim yan Dedikçe nirana dönüştü her yan Ummana meyilli bir çeşm-i giryân Tadından feyz alıp daldığın yeter ’Belâ’ dedim birkez bezm-i ervâha İsyânımın rengi dönmez günaha Boyadın günümü müzmin siyaha Gözümden beyazı çaldığın yeter Kime tutunayım nedir ki medar Ayağımı yerden kesiyorken dâr Sabra boyun eğmek nereye kadar Beni dilsiz köle bildiğin yeter Sarmalayıp gülü ömürsüz ışka Basamak edersin ilâhi aşka Yine kanar sanma bu defa başka Ağyar ellerinde solduğun yeter ’Nusretimle buluş benim tek ensâr Ben sana kâfiyim’ dese de O Yâr Mana maskesiyle tasvir-i nigâr Sahte sevdalara saldığın yeter Bin yüzlü ihânet, aşka reddiye Yaldızlı pakette gerçek hediye Tebessüm ederek ’öldün sen’ diye Secdesiz namazı kıldığın yeter Amennâ uyarım O deyince ’kün’ Bir’in parçasıdır varlıkta yekün Vuslatı fısıldar bilinen son gün Ebede yolcusun ol’duğun yeter 2011 |
Ayağımı yerden kesiyorken dâr
Sabra boyun eğmek nereye kadar
Beni dilsiz köle bildiğin yeter"
çok güzeldi..
saygımla...