KISKANIR
Güneşe benzer yüzün, yüzüm şavkınla ışır
Yanağın renk cümbüşü, allar seni kıskanır Mehtabıma doğunca; el, ayağa dolaşır Dudağım düğümlenir, diller seni kıskanır Yüreğim kahırlanır, gözlerimden sakınsam Aşka ihanet olur, nazlarından yakınsam Biraz arsızlık edip saçlarına dokunsam Meltem poyraza döner, yeller seni kıskanır Yağmur toprağa neyse, sen de bana öylesin Seninle şad olurum, sensin neşeme esin Uzak yakın fark etmez, düşledim mi benlesin Hasretin elçileri yollar seni kıskanır Ruhum huzura erer huzura sen gelince Bir tebessüm dağılır yüzüme ince ince Saçların dalga dalga omzundan dökülünce Nehirler aşka gelir, seller seni kıskanır Tebessümün ilkbahar, dudağın gül destesi Kaşların keman olur, gözlerin karar sesi Söylersem hicap duyar nice sevda bestesi Şarkılar anlatamaz, teller seni kıskanır Yok başka bir uğraşım, hep seninle meşkulüm Şu ömür telaşında varlığındır ödülüm Yalnız sana meftunum, yalnız sana bülbülüm Sevdan ile öterim, güller seni kıskanır Sen tebessüm ettikçe gülizârlar güllenir Dünya döndüğü kadar adlarımız dillenir Gün doğudan doğdukça sanma bir an küllenir Haşr’e kadar sevdamsın, yıllar seni kıskanır Sen de bir yaratılmış, herkes gibi insansın Ama benim gönlümde bucaksız bir cihansın Canımı kurban verdim, bedenimde tek cansın Adını söyleyemem, kullar seni kıskanır Kenan Baran |