BU GİDİŞ NEREYE VARIR
Mecnun boşuna mı çöllere düştü
Kerem sevdasından yanarak pişti Günümüzde sevda ayağa düştü Zoruma gidiyor nesil bozuldu Ayaklar baş olmuş burnu havada Sadakat kalmamış mutlu yuvada Cinsellik ön plan göz telefonda Kandırmak amaçlı mesaj yazıldı Ar namusu çizik çekip bitirdi Telefonlar nice genci yitirdi Teknoloji dedik cana yetirdi Mertlik ayaklarda çoktan ezildi Bir tarafta sapık kötü zihniyet Bir taraftan güzel ammeye hizmet Yüz kontörlük sevda başlar rezalet Mesajlar peş peşe bir bir dizildi Yuvalar yıkılır yürekler yanar Analı babalı Yetim yavrular Yüreğimi bozok düzen yaralar Çarşaf giyip yarı çıplak gezildi Kuduruyor nerde kaldı insanlık Eşinle arana girer düşmanlık Fayda vermez inan ki son pişmanlık Kuru post bahane deri yüzüldü Emine Çerçi |
istisna müstesnadır dediklerimden
çağın vebasıdır internet denen
100 köntüre isyan eden bedenen
zoruma gidiyor ahlak bozuldu
inançsızlık olmuş ilk hedef gibi
masada mezeler şarap misali
edepler adaplar değil insani
zoruma gidiyor haya bozuldu
teller çalar durur acep kim arar
körpecik gençliğe zehirler akar
sahtekarlık olmuş en büyük tüccar
zoruma gidiyor inanç kalmamış
[email protected]
bu ayakta alkışlanası dizelerinizi okuyunca duygularıma düşen çağımızın derinleşen yaralarından bir iki nukte geldi içime
ayna olmuşsunuz oldunuz inan ki gerçekliğe
keşke farkında olabilse olunsa her dem
ve zaman işlemese kötülüğün lehine
yüreğine saglik kaleminede kalemdaşım
haklı hakikatli satırlarını kutlarım selam ile.