Labirentinde hayat
[
ölen bir umudum daha döndüğüm her virajda sonu olmayan duvarlar ve labirentin parçaları kapkara çıkmaz sokaklar çözülmezlerim çarpıyor şamarını kara kaldırımlar yıkılırken ürkek gözlerimde ölen umutlarıma soluklarımda yok oluyorum labirentinde hayat bir yarasa uğulduyor beynimde hangi köşeyi dönsem yok olan hayallerim saklanırken kara şafaklarda bir bir dökülüyor avuçlarımdan hayat kollarında çıkmazındayım ve telaşı donuyor gözlerimde korkunun ürkek yüreğim panik dokurken çürüyor acz içinde ellerimde zaman tek çıkış tek hece kurtuluşum labirentinden hayat kavrulmuş otlar arasından gülümseyen bir beyaz gül biliyorum mersaus zaman ne zaman /labirentte ürkek ellerim gözlerime panik dokuyor/2007 bir yerlerde alik ] |
saygıyla