Yaşarken kıymeti bilinmeyenler :)
Güzel ve edebi satırlarını beğenerek okuyorum , ben. Yazdıklarının değerini senin bilmen gerek ki bu kadar şevkle yazabildiğine göre sen de farkındasın kelimeleri nasıl süsleyip , giydirdiğinin...
ve hep umudun var ki bu da çok güzel ... hiç bir zaman umutsuzluğa , karamsarlığa kapılmadım diyemem ben...ışık senin yazdıklarında ... yüreğinde ki ışıktır satırlara yansıyan...
ve hep bende umutlu olabilmek istiyorum hayattan , gideceğim yolun hep hazin değil hep hayal değil , gerçek ve güzel olsun diliyorum sonunu...ve şükrediyorum hep çünki her zaman hepimizin bulunduğu kötü durumdan daha kötüsünü yaşayan insanlar var.
ve mutluyum diye ekliyorum son satırlarıma hamd olsun , huzurluyum eskiden olmadığım kadar...Yaşanmış hiç birşeyi yaşanmamış sayamam , ama yaralarımı kanatmayacağım artık , düşersem elimde olmadan kanarsa ilk gün ki gibi acı verir yaralarım biliyorum zor da kapandılar zaten.Bir çok şeyide alıp götürdüler benden soyulan kabuklarıyla beraber.Ama geçti biraz olsun geçti dik duruyorum hayata , evimin duvarlarına setler ördüm yıkmasınlar huzurumu daima...
Yüce Rabbim herkesin karşısına iyilerini çıkarsın...Kimse mutsuz, umutsuz , isyankar olmasın...

yaşarken kıymetı bılınmeyenlerın bılındık sonudur aslında okadarda garıpsememek gerek ve kabullenmek bende oyle yapıyorum

teşekkür ederim bır gun satırlarım son bulacak ama fakat bu benım için okadar kötü olmayacak bılıyorumkı o satırlar benı sonsuza kadar yaşatacak :) sevgıler ıyı akşamlar