Bak, yine camın önündeki Sedirde oturmuş, seni bekliyorum. Belki köşeden çıkıp da gelirsin diye. Kucağında, beyaz papatyalar ile... Geç kaldığın zamanlar, Sofra kurulu, yine bu sedirin Üzerinde uyuya kalırdım, Beklerken seni. Nasıl da heyecanlanır, Türlü, belalara yorardım, Geç kalışını, değil mi? Her defasında yüzünü buruşturur, Ah! be canım derdin... Yine mi aç bıraktın sen kendini? Açım&
8230;Hem de, bildiğin gibi değil. Sana susadım, doyamamıştım sevgine. Hadi, çık gel, şu köşeden, Kucağında papatyalarla yine. Ama gelemezsin ki... Çünkü; Sen, öldün. Sen, beni, aldattığın gün, Ben seni, anılarıma gömmüştüm.
Unuttum…..
Paylaş
Beğenenler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Okuyucunun bile yüregine civi gibi isleyen bu siir icin ne söylense azdir. Bu gün okudugum etkili siirlerden bir tanesi. Unutmak istersiniz de unutamazsiniz. Tabip bile böyle yaralara kar etmez. Sevmekse, ölümüne sevmeli, yanmaksa birlikte yanmali.... Sevgi ve saygilarimla, tebriklerimi sunuyorum.
Hadi, çık gel, şu köşeden, Kucağında papatyalarla yine. Ama gelemezsin ki... Çünkü; Sen, öldün. Sen, beni, aldattığın gün, Ben seni, anılarıma gömmüştüm.
Sevsek mı,yoksa sevmesek mi? Düşmüşüz ortalığa,şaşkını olmuşuz bir deli sevda'nın.Almış başını gitmiş... dönmemecesine,şiirler yazıyoruz hala ardından.Sal ipini gitsin,diyemiyoruz.Yok...yok haklısınız: kuralıdır bu aşkın kaçan hep kovalanır. Malum,"kaçan balık da , büyük olur..." Kim Phelps'in yerinde olmak istemez ki..? Beğeni ile okudum,Bu coşkulu yüreğin ürünü,nasıl beğenilmesin ki. Size sevgi,selam ve de saygılar arkadaşım.
sizin şiirinize yorum olarak bir kayıtlı yazımı vereceğim. çok yoğun ve realist bir anlatım.
Elveda Sevdiğim!
....kelimeler ağlamaklı artık dokunduğumda. Bir yazı sondan başlar mı? Artık söylenecek pek de o kadar bir şey kalmadı bu sürgün diyarda, sensizliğe mahpus zamanlarda. Kimsin, var mısın, yok musun, bir serap mısın yoksa görülen? Belki de bilmeden yaşamak gerek bazı şeyleri ve ardını aramadan. Korkusuzca tırmanmalı o merdivenden. seni bir yalnızlığın ortasındayken bulmuştum, yüreğimin daraldığı anda, sıratta yürürken tam düştüm dediğim zamanda uzanmıştı elin ve dokunmuştu tenime tenin. Bir başkaydı artık yürümek o köprüde. Bir başkaydın artık benim kalbimde. Daha az korkuyordum, adımları daha emin atıyordum, daha emiin adımlarla yürüyordum. Çünkü içimde sonsuz bir aşk vardı o KILDAN İNCE KILIÇTAN KESKİN yolda. Önüme bile bakmadan yürüyebiliyordum. Gözlerinle görüyor, ayaklarınla yürüyor, nefesinle yaşıyordum. İşte böyleydik sen de ben de hayat arkadaşım. İşte böyleydin sen bende hayasız arkadaşım. Hani hatırlar mısın sen de bilmem. İlk tanışmamızda ben sadece zeytin gözlerine dalmıştım sen konuşurken. Ne sen susuyordun ne de ben bıkıyordum sana bakmaktan. işte, yıllar sonra bir gerçeği itiraf edeyim hiçbir yalan kalmasın bu aşkta. ben seni dinlemedim hiç o gün. Ben gözlerinde aşkı ararken sen bazı sözcükler sarf ediyordun ve hala bilmiyorum. Hani zaman zaman hatırlıyor musun o günü diye sorardın ya, hep geçiştirirdim ben de. Ve bir bilgisayar ekranından zorla söylettirmiştin ya bana seni ne kadar sevdiğimi. Sen kaçamak cevaplar sarf etmeye başlamıştın ondan sonra. Cevabını bulmaya çalıştığın şey artık senden de cevap istiyordu. Ondan sonra söylettiğine pişman olduğunu da biliyordum. Ve nedense herkes karşıydı bu aşka. Kim bilir belki de herkes haklıydı bir yanlış olan bendim. Ama ne edeyim yüreğime ihanet edemezdim ki! Kimsin, nesin o kadar da önemli değildi artık. Sevmek seni doya doya, kana kana sevmek seni yeterdi bana.Ve başladık. Evet gülüm, yıllanan bir aşk... Gittikçe uzaklaştık tarifsiz sebeplerden. soygunlar başladı önce kalbimizde. Adını sanını bilmediğimiz hırsızlar dadandı hayatımıza. Çirkef sözler yer aldı artık sevgi sözcüklerinin yerini. Hangi vijdansız ruh sana bu yolu gösterdi bilmiyorum. Şimdi çok uzaklardayız birbirimize aynı şehirde olsak da. Ve birliktelik takvimimizin tüm mevsimleri birden hazana dayayıverdi. Tek yaşanan eylül renkli hüzünler. Ve kök salacak derken yaprak dökmeye başladı bu aşk. İlmek ilmek, nokta nokta nakışlandı birbirimizsizlik zihnimize. Evet güzel gözlüm kaybettik ikimizde. Şimdi uzak yürek aralıklarındayız. Kırıntılar kalmış mı sen de bılmıyorum; ama sanırım kırıntılar daha fazla can acıtıyor. İşte bir tanem, belki hiç duymayacaksın bu sözleri. belki hiç okuyamayacaksın ama yine de bilmesinde yarar vardır en azından bir beyaz kağıdın bir biten aşkın serüvenini. Ve bir Yavuz Bingöl türküsüyle başlayan o sorgu kabul etmeyen aşk bir mahkeme salonunda ’Gereği Düşünüldü’ Diye bitmiş olsa da böyle bir cümle hiç yakışmaz bu aşka. İyisi mi yarım bir ezgi gibi gelse de artık, bir sevda terennümü ile bitirmek daha asilcedir, belki böylece aşk incinmez. Gidince biter sandım aldandım Gidince diner sandım yanıldım Bitmedi bitmedi Sen hep aklımda kaldın Bitmedi bitmedi Sen hep aklımda kaldın Sen şimdi yağmurda rüzgardasın Sen şimdi güneşle canımdasın
Üzme eksilirim Üzme azalırım Üzme sevdiğim üzme
Sen şimdi tenimde içimdesin Sen şimdi günümde gecemdesin Sözümde hecemdesin ...... Sen şimdi gülerken hüzündesin Sen şimdi yaş oldun gözümdesin Bitmedi ..... (Yavuz BİNGÖL)
Elveda sevdiğim, bu sefer sonsuza dek! AZİZ MAMA
Ve bir elvedadır sonu nedense hep gerçek sevgilerin. ve ... neyse en iyisi susmak sanırım bazen. saygılarımla
Upuzun denizlerde düşlerin kayıklarında, hedefe sallanan küreklerle ve içimizdeki elim sızılarla bir renk kuşağına yürürüz. Ufukta bir yer vardır ve biz oralarda kendi şarkımızın güftelerini buluruz... Tebriklerimle...
Üstadem aldattığını sananlar aslında kendini aldatıyorlar.Hele sevgi de.. bir yüreğin sesini duyamayan bir yürek atsa ne olur, dursa ne olur. O artık taşlaşmıtır. Taşlar için zaten üzülmeye değmez. Güzel, duygu yüklü serbest çalışmanın iyi bir örneği olmuş. Tebrik ediyor; kabül göreceği inancıyla sayfanıza en içten saygı, sevgi ve selamlarımı bırakıyorum.
Evet... Bitti dersiniz de... Biter mi ki? O kadar kolay mı kit? Gururunuz öne çıkmıştır sadece, Belkide bu acıyla mücadele Yapacaksınızdır ömrünüzce... Uuttum demekle, Silinmiyor koca bir geçmiş Bir kalemde..
Evet... Bitti dersiniz de... Biter mi ki? O kadar kolay mı kit? Gururunuz öne çıkmıştır sadece, Belkide bu acıyla mücadele Yapacaksınızdır ömrünüzce... Uuttum demekle, Silinmiyor koca bir geçmiş Bir kalemde..
Bak, yine camın önündeki Sedirde oturmuş, seni bekliyorum. Belki köşeden çıkıp da gelirsin diye. Kucağında, beyaz papatyalar ile... Geç kaldığın zamanlar, Sofra kurulu, yine bu sedirin Üzerinde uyuya kalırdım, Beklerken seni. Nasıl da heyecanlanır, Türlü, belalara yorardım, Geç kalışını, değil mi? Her defasında yüzünü buruşturur, Ah! be canım derdin... Yine mi aç bıraktın sen kendini? Açım…Hem de, bildiğin gibi değil. Sana susadım, doyamamıştım sevgine. Hadi, çık gel, şu köşeden, Kucağında papatyalarla yine. Ama gelemezsin ki... Çünkü; Sen, öldün. Sen, beni, aldattığın gün, Ben seni, anılarıma gömmüştüm.
Unuttum…..
Okudugum güzel şiirlerden biriydi, kaleminiz daim olsun saygılar.
Bak, yine camın önündeki Sedirde oturmuş, seni bekliyorum. Belki köşeden çıkıp da gelirsin diye. Kucağında, beyaz papatyalar ile... Geç kaldığın zamanlar, Sofra kurulu, yine bu sedirin Üzerinde uyuya kalırdım, Beklerken seni. Nasıl da heyecanlanır, Türlü, belalara yorardım, Geç kalışını, değil mi? Her defasında yüzünü buruşturur, Ah! be canım derdin... Yine mi aç bıraktın sen kendini? Açım…Hem de, bildiğin gibi değil. Sana susadım, doyamamıştım sevgine. Hadi, çık gel, şu köşeden, Kucağında papatyalarla yine. Ama gelemezsin ki... Çünkü; Sen, öldün. Sen, beni, aldattığın gün, Ben seni, anılarıma gömmüştüm.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz