İlan-ı Aşk
Aynalar yerine gözlerime bak içimde kayıpsın.
Sevmek suçsa, yaptığım en kötüsünden ayıpsın. Parçalarım , özellikle dudaklarım sen kokuyor Sen en içten söylediğim harkulade kayıtsın. Bu şehir darma duman ben oyuncağım kumandam. Askerim gönlüne sen olacaklara kumandan. Bu gece odam dar camlar kapalı ve duman var Sen anlatınca yıkılıyor karşımda duranlar Bugün soğuğum defterime biraz sessizim Dayanamam yokluğuna gel kalbimin eşsizi İçimizde var olan aşka verdiğin renk bizim , Sen yokken eski tvlerden dahada renksizim. Beni ısıt içinde kış ayları , üşüyorum. Bendi sen kılmak için gözlerine düşüyorum. Yazdıklarım bakışlarımın ancak süsü olur. Mürekkebe bulandım , yokluğuna küsüyorum. Boğazımda düğümlendi ilanı aşk ve adın. Paramparça etti gönlü sevdanın sert tokatı. Her gün ve bugünde dahil gelse de sen kokasım Yokluğunda geçen bir dakika ömrümden on asır. Karın beyazı gecenin siyahına örtü , gel Sadece sen oldun beni varlığıyla öldüren. Mecnun’i Sani halimi gören herkes güldüler Tebessüm senden eksik olmasın bana zulmü ver. Ayrılman bir yana başkasına gitmen cabası. Hâlâ nedir bilmiyorum şu kalbimin çabası. Kökleriyle sıkıca tutan bir bitki olursun Yahut toprak olacağım sen üstüme basasın. Bir mum yak da önümde erisin gözlerim gibi Sana benden fazla aşık olan gösterildi mi ? Hayal edip görmese de gören gözlerim bilir. Canı önüne koyarsın aşkta söz verildimi. Ben maviyim sen beyaz ;ondan suyu seviyorum. İçimde saklı , arada tenine değiyo mu ? Eğer gönlün sızlıyorsa anla ki geliyorum. Çıkma diye her solukta kalbimi geriyorum. Başka piçler etrafında dünya gibi dönüyor. Sigara değil aşkın külü gözümde sönüyor. Ömrümün sonuna kadar eminim ki sonu yok. Varken bıraktığın hisler yokluğunu soluyor. |