Ruhun İlacı
Benden gitmen değil sorun başkasına gitmen.
Gözümde bir hiçsin artık dil dese de gitme. Yalnızlık tohumuna gözyaşlarım çarptı Aklım kalakaldı şuanda tavana asılı ipte. Ölürsem vicdan yapar acı çekersin bilirim. Pekala al şu bıçağı , kesmek ister misin dilimi? Onu mu çok seviyorsun ondan yoksa benden beni mi ? Sana koşarım ancak kimse için doğrultamam belimi. Biraz daha vur , öldür beni dayanamıyorum yokluğuna. Sudan çıkmış balığa döndüm sen yürekten koptuğun an. Vakit daraldı , tadı kalmadı içtiğim suyun Gidiyorsan tamamen git ihtiyacım yok dostluğuna Benim kıyametim ellerim boş kaldığında koptu. Ne vardı eksik , oysa gözüm güzelliğine toktu. Seni kendime hapsettim o yüzden mi yoktun? Sana olan aşkım kendine olan aşkından çoktur. Deli diyorlar bana neden Mecnun ettin ele beni. Benden beni yok ettim ama seni kendimden elemedim. Sana aşık oldum ölesiye kalp gözüyle , ele değil. Ne kadar ağlatsan da beni gözyaşlarım gene senin. Saçlarının kokusunu özledim herşeyinden ötürü. Bir sürü sen var önümde ; sen değilsen öbürü. Yaşayıp mutlu olmak hakkın ben yerine ölürüm. Aşkı oyuncak eden ölümlüye ibret olsun ölümüm. Isıtırdı tenimi güzel gözlerinin kahvesi. Artık kalbim her çarpışında ölesiye vah desin. Senin gelmene engel olabilir mi penceremin perdesi? Nefret dedikleri duygu benim sol kolumun kahpesi Seni unutmamı bekleme , kalmasa da umudum Özlemini artırır ancak aşka olan hududum. Sana doğru koşarken bedenim beynimden vurulmuşa döndü onunlaydın. İlacı sendin şu ruhun |