YİNE Mİ...?
Hep benzer birbirine ayrılıklar
Uçsuz bucaksız tünellere gider zamanlar Kolların demsiz vakitlerine süzüldüğü karanlıklar Ben geldim der kuruyan susuz vedalar Semalarda bir ışık belirir o anda ve aydan umut bekleyen yakamozlarda Hangi mevsimde, bilinmez hangi baharda Beklenmezdir meçhule giden yoldaki kampana Her yüreğin bir çığlığı süzülürken bulutlara Duyulur mu acep sesim, bağışla beni Derken sözcükler tükenir o anda Pişmanım dersin belki içinden değil mi Kim farkında ki..? İşte şimdi... Ne zaman baksam o hain aynalara Sabahın sonatında, zemheri ayazında Nakaratsız belirteçlerin imgesi Yine mi ...masaldı, bitti.. HAZAN |
Sevgi ve saygılarımla...