hani çiğdemler sarıydı.....yırtma bir daha feza’yı ışık düşüyor gözlerime kamaşıyor tüm alem ellerin değiyor ellerime özneler kayıyor yerinden dizeler tutmuyor yüklem gelme sabahları koynuma destur demeden düşlerime söz oluyor şiirlerime iz oluyor günlerime yolma çiğdemlerimi bayırlarımda düşemiyorum derelere kanamıyor dizlerim çocukluğum kaçıyor içimden acı çekiyorum utanıyorum büyüklüğümden işim var işte gelme ne güzel üşüyorum seni düşünüyorum kasım |
düşemiyorum derelere
kanamıyor dizlerim
çocukluğum kaçıyor içimden
acı çekiyorum
utanıyorum büyüklüğümden
işim var işte
gelme
ne güzel üşüyorum
seni düşünüyorum
ne kara içten bir sesleniş, yürek tüm duruluğuyla haykırmış...
yürekten kutluyorum. saygılarımla