Gökyüzüm
kan revan içinde
kocaman bir kara parçasıydı artık baktığımız her yer solumak istemiyorum seninde solumanı istemiyorum bu karanlığı ve sana benzeyen daha ne varsa derken arsız bir uçurtma oluyor ellerin havalan, havalan, daha da fazla ve insan elinin değmediği bir boşluk doğur, kendin gibi beyaz... sana gökyüzünü armağan ediyorum yeryüzünü değil gökyüzü ki, herkesindi... tellere takılmak gibi bir kaygın olmasın sakın! düşlerin ipi yoktur... gözlerimizinde |
düşlerin ipi yoktur...
gözlerimizinde
.....
Gökyüzü gibi engin dizeler..
Özgürce,git gidebildiğince..
Çok güzeldi şair arkadaşım..
Saygılarımla..