nerede benim çocukluğum ,
o güzel günler nerede
bilyelerimiz uçurtmalar nerede
saklambaç oynardık futbol oynardık mahalle aralarında
koşardık sırt sırta omuz omuza
biz yunus mevlana pirsultan aptal dinlerdik
nazım hikmet dinledik
çok değişmiş buralar
ne oldu bize böyle
selamsız sabahsız akşamlar
insanlıktan haberdar olmuyanlarla
dolup taşmış buralar
hatır gönül kalkmış ortadan
koca bir apartmanda üste duranın alta durandan haberi yok
sevgililer şirilom sevgili,yapmacık
her gün gömlek değişir gibi sevgili değişilir
magazin sayfası olmuş insanlar
müzikler pop sözler anlamsız
şıkır tıkır ile geçimiş günler
değişmiş ulusun örf adeti tüm kavramları
sokulmuş içine medeniyet denilen zehir
kimin eli kimin cebinde belli değil
öz kalmamış mağza vitrinleri yabancı isim
türkcenin dibine vurulmuş kibrit
ruhuna fatiha
ülke bizim amma
lisan bizim değil el olmuş .
İRFAN KÖKTEN