Mutluluk Özünde Saklı...Alemin sırrında saklıyken soru İsyanlara gebe, nebula patlar Karanlık semada umuda doğru Kayan yıldızları bölüşür kurtlar Sima iblisleşir hırs bürüyünce Bir hesap ki hassas, sırattan ince Kelepir beyinde, malul düşünce Bir anda virana dönüşür yurtlar Cehalet varlığın kanında kene Esarettir sonu binlerce sene Kendi mimarına tapar da yine Secdeye kapanır utançtan putlar Nuh’un tufanından ders almayınca Felah kaf dağında erilmez yonca Arz, günahtan ürküp, gelince hınca Kavmin helakına ağlaşır Lut’lar Küfür, zulüm ile bulunca dengi Bozulur âlemin kutlu ahengi Karadan beyaza çalıyor rengi Gecenin koynunda saklı umutlar Sana varan alnı yakmam der de nâr Kara gökyüzünde bir ışık yanar Sahraya düşüp de olunca buhar Bulutlar yağmura dönüşü kutlar 2005 |
TEBRİKLERİMLE
SAYGILARIMLA
İSMAİL YILMAZ