AŞKIN KÖR KUYUSevdanla yaşarken, sözlerin yetti, Kırılan yürekler tamir olur mu? Yanında bulduğum mutluluk bitti, Bir daha ömrümce beni bulur mu? Rüyada gibiydim, kâbusa döndü, Yarından umut yok mutluluk dündü, Sevdanla parlayan ışığım söndü, Dilenen özürler gönül alır mı? Yüzünü güldürmek mümkün olmadı, Uğraştım hayatın neşe dolmadı, Verdiğin sözlerin hükmü kalmadı, Sevmeyen yürekler kıymet bilir mi? İstemem tenimde olmasın izin, Gördüm ki yalanmış, sahteymiş özün, Affı yok kibirle söylenen sözün, Çileymiş sunduğun ahım kalır mı? Yüzüne sevdayla bakan gözüm yok, Hüznünden kaçmaya başka çözüm yok, Kaybeden sen oldun daha sözüm yok, İnansam sevdana yüzüm solar mı? Gönlümün tahtından indiriyorum, Yaktığın ateşi söndürüyorum, Gözümün yaşını dindiriyorum, Bu gönlüm bir daha neşe dolar mı? Aşkın kör kuyuymuş bilen dalar mı? Yıldız Teşekkür ederim. Aşkın kuyusuna kör, kuyu derler. Sevenin ömrünü gör, nasıl yerler. Sevgi ölmez imiş, ölse de serler, Hayırsız dediğim, bunu bilir mi? SOFUOĞLU |