...SUSMUŞ ÇIĞLIKLAR...Bahara zemheri bulaştı yar Farkında değilsin yine Ve dönmüyor yüzün gönlümün şenliğine Zaman duruyor adeta yar Kollarım kopuyor Nefesim ciğerlerime hapsedilmiş gibi Senden sancılarla kavrulmama engel olmuyor Gözbebeğime bir çocuk kaçıyor sanki Ellerim küçücük Tutup kendimi çekemiyorum kör kuyulardan Sensizlik içime işledikçe Ölüm teğet geçer oluyor Ah yar Sanki bastığım yer Ayaklarımın altından kayıyor Saymaya başladığımda yalınlığımı Her seferinde yaşlanıyor arzularım İnim inim gecelerden Doğan sabahlar gün olmaya yetersiz Susmuş çığlıkların tenimi delişi göğü oynatıyor yerinden Masallar ağlıyor artık yar Taşlar sökülüyor sanki köprülerden Ne güneş geçebiliyor geceye Ne gece mutlu güneşin gelmesinden Öyküler ağızlarda dolaşmaktan yorgun Yazdığım herşey artık ben kadar solgun Karanlık ah o karanlık Hep güçlü aydınlıklardan yar Yutmaya hazır tek ağızdan oluşuyor Gecelerde ellerimi yaka yaka topladığım Yıldızlardan yoğurarak yaptığım aydınlığım Karanlığın hedefi Ama daha süslemek için takmamıştım ki sedefi Tüm çabalarımı hiçe sayıyor zemheri Ve baharıma bulaşıyor yar... Aslı Demirel... |
Taşlar sökülüyor sanki köprülerden
Ne güneş geçebiliyor geceye
Ne gece mutlu güneşin gelmesinden
Öyküler ağızlarda dolaşmaktan yorgun
Yazdığım herşey artık ben kadar solgun
Karanlık ah o karanlık
Hep güçlü aydınlıklardan yar
Yutmaya hazır tek ağızdan oluşuyor
Gecelerde ellerimi yaka yaka topladığım
Yıldızlardan yoğurarak yaptığım aydınlığım
Karanlığın hedefi
Ama daha süslemek için takmamıştım ki sedefi
Tüm çabalarımı hiçe sayıyor zemheri
Ve baharıma bulaşıyor yar...
TEBRIKLER BEGENIYLE OKUDUM SAYGILARIMLA...