IHLAMUR KOKUSUNDA
Ne dilde dolaşan umut türküsü Ne de yeşillenen bir nevbahar var Kurumuş tüm güller uçmuş tütsüsü Vakit geçti üstad mevsim sonbahar __Ihlamurlar ancak düşlerde açar Kavle sadâkate uyan mı varki Bîtab düşmüş ruhlar bir ölü sanki Zamanın hükmü yok takvimler eski Affet bizi üstad insanlık nâçar __Ihlamurlar ancak düşlerde açar Bozuldu tılsımlar şafak sökmeden Dağlar üstündeki karı dökmeden Henüz yokluğuna boyun bükmeden Nedense hep insan sevgiden kaçar __Ihlamurlar ancak düşlerde açar Ezgiler arabesk, notalar deli Değmiyor dostluğa anka’nın eli Daha sevinmeden tattık melali Kırılmış ümitler, yürekler bîçar __Ihlamurlar ancak düşlerde açar Gönüller nasipsiz aşk behreminde Bülbüle düşen âh, gül hareminde Sevda ülkesinin tek ireminde Ne oldu ki üstad baykuşlar uçar __Ihlamurlar ancak düşlerde açar Dikiş tutmaz artık sökülen yara Geciken vuslatlar geçmiyor hora Ha burda ha orda düşmüşüz nâra Gerçek aşklar üstad ukbaya dûçar __Ihlamurlar ancak orada açar 2006 |
Dikiş tutmaz artık sökülen yara
Geciken vuslatlar geçmiyor hora
Ha burda ha orda düşmüşüz nâra
Gerçek aşklar üstad ukbaya dûçar
__Ihlamurlar ancak orada açar
harika bir şiir okudum.. ve derimki;
Mevlam, Kerim; etmez naçar
Sever kulu,vuslat biçer
bazı çiçek kışta açar,
Hak Bekayı bilmek gerek..