" Y O R U L M A S I N "
Arzuhalim kendim diyeyim sana
Mektup yorulmasın pul yorulmasın. Atma beni kara sevda narına Duman yorulmasın kül yorulmasın. Ben seni canıma canan bilirim Tek senin yanında huzur bulurum Sen işmar et yeter uçar gelirim Uzayan kıvrılan yol yorulmasın. Bendeki dermansız derde ilaçsın Gelde gönül kuşum havaya uçsun Gül de yanağında gamze gül açsın Gonca yorulmasın gül yorulmasın. Bülbüller kıskanır tatlı dilini Zalim kemer sıkmış ince belini Sözlerin inletir gönül telini Mızrap yorulmasın tel yorulmasın. Benzersin düşteki peri kızına Vurgunum edana, işve, nazına Kurban arıyorsan güzel gözüne Gönüllüyüm başka kul yorulmasın. Gönlünü gönlüme ulayıver de Mevlâ’dan vuslatı dileyiver de Kolların boynuma dolayıver de Gözlerin konuşsun dil yorulmasın. İsmail GÜL |