Duygu dolu şiiriniz, nadide bir çiçek gibi tesir etti gönlümüze...
Babaya olan hasret ve özlemi, akıcı ve bir o kadarda ehenk içinde işlerken rikkatimize dokundu ve duygulandırdı bizi...
Ufkumuzu sardı endişe kaygı
Maddeye yenildi sevgiyle saygı
Kardeşlik denilen o ulvi duygu
Bencillik narında yanıyor Baba.
bir taraftan babaya özlem duyarken diğer taraftan güzümüzdeki yozlaşmayı, manevi değerlerden uzaklaşmayı ve güvensizliği vicdanlara duyurmuşsunuz...
Geçen yıllar geçmiştir ,ne diyelim eski günlere gelmek çok zor. Asrımızdaki insanlık ne kadar düzelir bunu hiç bilemem.. ama bildiğim bir şey var oda herkes hiç birşey yapamasa da bir mum yakmasıdır...
Karanlıktan şikayet etmek yerine bir mum kadar dahi olsa etrafımızı aydınlatalım..
tebrik ediyorum sevgili dost ayrıca yorumda çok yerindeydi duygulandırdı bizi..
selam ve sevgilerle..