Şiirinizi okuyunca, Hasret ve hicran ile iki büklüm olduk sevgili dost.. aşkı sevdayı, hasret ve özlemi bir arada yaşadık adeta..
Yüreğinizden nebean eden duyguları tatlı bir su berraklığında sundunuz bize, ne tadına doyabildik nede berraklığına...
Nadide duygu ve düşünceleriniz, sade bir dil ve hicranlı bir gönülden zuhur ederken, güzel yorumunuzla birleşince tadına doyulmayan bir çiçek gibi okşadı ruhumuzu...
Git görünme gözüme, yeter yaptığın zulüm!
Keşke çakışmasaydı seninle benim yolum
Yanlışta ısrar ettin, kırık kanadım kolum
Aklının sesine uy, elin sözüne kanma!
İnanmış gibi yaptım, kandırdığını sanma!
bir taraftan ayrılık acısını tadarken, diğer taraftan sevgiliye hasret kalmış bir yüreğin feryadını yaşadık...
Taparcasına sevdim, ahvalime güldürdün
Nice umut yeşerttim, acımadan soldurdun
Hadi başın sağ olsun, sevdamızı öldürdün
Adım diline haram, daha adımı anma!
İnanmış gibi yaptım, kandırdığını sanma!
Hasret ve özlemi yaşarken son celsede sevginin ve sevdanın nasıl nefrete dönüştüğünü tatlı bir üslupla dile getirmişsiniz...
tabii asıl şiirin manasını şairin kendisi bilir diyelim..
şiirde yorumda yüreklerde tatlı bir hoş sada bıraktı sevgili dost..
selam ve sevgilerle..