KRİSTAL GECE
çekiyor beni kristal gece
duaların donmuş iklimine ve onca süslenmiş kuş içinde gidiyor tanrı ya o sonsuz söz .... önce zamanın dehlizlerinde yuva kurmuş anlığımda buldum kendimi gök kumlarından yapılmış ve sararmış bir evdi benliğim geliyordum gidiyordum yeryüzüne inmiştim tanrı nın kalbi göksel şatolardan .... nerde şimdi hani o pembe baharın kalıntıları o son kızıl mumyalar hiç kuşkum yok ki beni de sardı onlar artık kuantum fiziğinde bir atom altı parçacığıyım göklerde kutsal bir şölen kendisinden önce ışıklar içinde bir rüzgar olup sureti gelen |