EKMEK DAVASIBenim kitabımda, Çalışarak kazanan adamdır. Kitabımda bir de şu vardır: Kazandığını paylaşan insandır. Alınlardan akan bir damla ter, Asıl o ter değil,buğday tanesi. Kazanılanı yemek hoştur da, Kazanmanın çoktur zahmeti. Dünya’ya bu yüzden geldik aslında, Çalışmak lazım,biraz oraya,biraz buraya. Herkes kendine şahit davasında, Ermek gerek kazanmanın tatlı zorluğuna. Kimi nimetini ilmiyle kazanır, Kimiyse cahil bileğiyle... Yaşadım ben bilirim, Zevklidir kazanabilmek bereketi şairliğimle. Ustadan işitilen azar, Yüke yük,tere ter katar. İşitilen iki kelime iftihar da, Arzuya arzu,güce güç katlar. Kimi kumardan tutturmuş bilmem kaç lira, Bir hikmet sanar bunu da,şükretmeye başlar Tanrıya. Para geldiği yoldan kaçar adım gidince, Yine başlar bir iş aramaya. Kolay para,demektir ki haram para. Tüm cepleri parayla dolsa,onun alnı kara! Servetini de koysa ortaya, Yetmeyecektir Tanrıya vereceği hesaba! Kimisine babadan mirastır yediği ekmek, Kimisi sıfırdan harcamıştır emek. Kimileri kazanır hırsızlık ederek, Ama karınları doymamıştır katiyen, Kul hakkı yiyerek. Şükür! Ekmek davası derdimdir, Soframda bin bereket. En büyük nimetimdir, Bir dilim helal ekmek! |